-
1 ἝΔος
ἝΔος, τό, meist poetisch, vgl. ἕδρα, 1) der Sitz; a) der Sessel, auf dem man sitzt, Il. 1, 534. 581. 9, 194. – b) das Sitzen, οὐχ ἕδος ἐστί, es ist nicht Zeit, müssig dazusitzen, Il. 11, 648. 23, 205. – c) Wohnsitz, bes. der Götter; Ὄλυμπος ϑεῶν ἕδος Hes. Sc. 203; Od. 6, 42 u. öfter; ἕδος Οὐλύμποιο Il. 24, 144; Pind. N. 6, 3 Ol. 2, 13. Auch ἕδος Θήβης, die Stadt selbst, Il. 4, 406; Ἰϑάκης ἕδος Od. 13, 344; Μάκαρος ἕδος Il. 24, 544, wo Makar wohnte; Θεράπνας ὑψίπεδον ἕ. Pind. I. 1, 31; Αἰακιδᾶν εὔπυργον N. 4, 12; ὅσοι Ἀσίας ἕδος νέμονται Aesch. Prom. 411, vgl. Pers. 890; Eur. I. A. 1597 u. a. D. – Bes. heißen die Tempel der Götter δαιμόνων ἕδη, Soph. O. R. 886, vgl. El. 1366; so auch in Prosa, ϑεῶν ἕδη Plat. Phaed. 111 b; Isocr. 3, 9. 4, 155, wo es nach Thom. Mag. auch auf die Götterbilder selbst geht, wie Lycurg. 1 τῶν ϑεῶν νεὼς καὶ τὰ ἕδη verbunden ist; Isocr. 15, 2 Φειδίας τὸ τῆς Ἀϑηνᾶς ἕδος ἐργασάμενος, wie auch Xen. Hell. 1, 4, 12 τοῦ ἕδους τῆς Ἀϑηνᾶς κατακεκαλυμμένου zu verstehen u. B. A. p. 246 ἕδος τὸ ἄγαλμα erkl. wird. Vgl. noch Dion. Hal. 1, 47. 3, 69; Plut. Pericl. 13 Sol. 12; Paus. 8, 48, 1. – 2) Grund, Grundlage; Hes. Th. 117; Anth. App. 373, 6.
-
2 ἕδος
ἕδος, εος (root ἑδ): (1) sitting; οὐχ ἕδος ἐστί, ‘it's no time for sitting,’ Il. 11.648.— (2) sitting - place, seat, abode; ἆθανάτων ἕδος, of Olympus, Il. 5.360; so ‘site,’ ‘situation,’ Ἰθάκης ἕδος (a periphrasis for the name of the place merely), Od. 13.344.A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > ἕδος
-
3 ἕδος
Aἑδέεσσιν IG14.1389
ii 19:— sitting-place:1 seat, stool, Il.1.534 (pl.), 581 (pl.), 9.194, etc.; ἕ. Θεσσαλικόν straight-backed chair, Hp.Art.7.2 seat, abode, dwelling-place, esp. of the gods,ἐς Ὄλυμπον.. ἵν' ἀθανάτων ἕ. ἐστί Il.5.360
; ἵκοντο θεῶν ἕ. αἰπὺν Ὄλυμπον ib. 367, cf. Theoc.7.116; periphr., ἕ. Οὐλύμποιο, = Ὄλυμπος, Il.24.144, cf. Pi.O.2.12; of the abodes of men,Θήβης ἕ. Il.4.406
;Ἰθάκης ἕ. Od.13.344
; ἕ. Μάκαρος the abode of Macar, Il.24.544: periphr.,Τροίας ἕ. B.8.46
; ἔποικον ἕ., = ἐποικίαι, A.Pr. 412.3 seated statue of a god, S.OT 886 (lyr.), El. 1374, IG 2.754, al., Isoc.15.2, X.HG1.4.12, Porph.Abst.2.18, Polem.Hist.90, Plu.Per.13, Paus.8.46.2; τὰ ἕ. τῶν θεῶν, i.e. the Lat. Penates, D.H. 1.47; also of a man worshipped as a hero, IG14.2133;τὰ τῶν θεῶν ἕδη καὶ τοὺς νεώς Isoc.4.155
;τοὺς νεὼς καὶ τὰ ἕδη καὶ τὰ τεμένη Lycurg.143
; θεῶν ἕδη (v.l. ἄλση) , cf. Tim.Lex. ἕδος· τὸ ἄγαλμα, καὶ ὁ τόπος ἐν ᾧἵδρυται, but this latter use is doubtful in early Prose; later, temple, Ph.2.314;ἕ. ὑπαίθριον D.C.51.1
.II act of sitting, οὐχ ἕδος ἐστί 'tis no time to sit idle, Il.11.648, 23.205; cf.ἕδρα 11
. (Cf. Skt. sádas 'seat'.) -
4 εδος
- εος τό [ἕζω]1) седалище, стул(πάντες ἀνέσταν ἐξ ἑδέων Hom.)
2) сидение, т.е. бездействиеοὐχ ἕ. ἐοτί Hom. — не время сидеть (без дела)
3) основание, устой(Γαῖα, πάντων ἕ. ἀσφαλές Hes.)
4) местопребывание, жилище(θεῶν Hom., Hes. - ср. 6)
5) земля, край ( в описаниях)Θήβης ἕ. Hom. = Θήβη;
Ἰθάκης ἕ. Hom. = Ἰθάκη;Ἀσίας ἕ. Aesch. = Ἀσία;ἕ. Ἀργείων Eur. = τὸ Ἄργος6) храм(δαιμόνων ἕδη Soph.; θεῶν ἕδη Isocr., Plat. - ср. 4)
7) статуя, изображение(τό ἕ. κατακεκαλυμμένον τῆς Ἀθηνᾶς Xen.; Φειδίας τὸ τῆς Ἀθηνᾶς ἕ. ἐργασάμενος Isocr.)
См. также в других словарях:
έδος — ἕδος, το (Α) 1. κάθισμα, θρόνος 2. κατοικία, διαμονή, ιδίως θεών («ἵκοντο θεῶν ἕδος», Ιλ.) 3. τόπος διαμονής («ἕδος Ἰθάκης» Ιθάκη, Οδ.) 4. άγαλμα καθισμένου θεού 5. ναός 6. θεμέλιο, βάση 7. το να καθίσει κάποιος κάπου. [ΕΤΥΜΟΛ. Ανάγεται σε IE… … Dictionary of Greek
